DEN HAAG – ‘Negentig is een prachtige leeftijd, maar niet als je afhankelijk gaat worden’, zegt Nel verdrietig. ‘Ik kon altijd zo goed uit de voeten.’ Tot het moment dat de Haagse vorig jaar december thuiskomt en een herseninfarct krijgt. Van de één op de andere dag verandert haar leven. ‘Je bent afhankelijk en dat ben ik nooit geweest.’
‘Eenzaam zijn is het grootste probleem’, vertelt Nel. De dame zit nu maar thuis in Transvaal, te wachten tot er mensen langskomen. ‘Buiten mijn dochter had ik ook nog een zoon. Die kwam iedere woensdagmiddag eten en iedere zaterdagochtend koffiedrinken. Hij was een vrijgezel. In november 2019 hadden we zijn jubileum gevierd, veertig dienstjaren werkte hij voor dezelfde werkgever. Maar in maart brachten we hem weg: lymfeklierkanker.’
‘Ze zeggen wel dat het verdriet slijt, maar het slijt niet. Ze hebben een stuk uit me gehaald’, huilt Nel. En het gemis is alleen maar groter geworden doordat ze sinds haar herseninfarct zo afhankelijk is. Op de vraag hoe ze haar eigen leven zou omschrijven, antwoordt Nel resoluut: ‘Waardeloos! Wat heeft het leven nog voor zin?’
Tijdens zijn bezoek aan Nel verrast presentator Johan Nel met een persoonlijke brief. ‘Hij is van iemand die zich realiseert dat u zich zo alleen voelt nu er van alles is gebeurd met uw zoon, het herseninfarct en dat u nu aan huis bent gebonden. Diegene wil laten weten dat hij aan u denkt’, zegt Johan geheimzinnig.
De 90-jarige begint met lezen: ‘Lieve Nel, of nog beter gezegd lieve tante Nel. Ik had er veel voor over gehad om bij dit moment te kunnen zijn en jouw verbaasde snuitje te kunnen zien.’ Nel glimlacht en gaat verder met lezen: ‘Maar vanwege mijn gezondheid…’ ‘Oh, dat is Paul’, brengt ze uit.
Tot tranen geroerd
Paul stond vroeger met zijn ouders vaak met Nel op de camping. Hij deelt in de brief de mooie herinneringen en laat Nel weten dat hij veel aan haar denkt. ‘Ik wens u ondanks alles een fijne kerst en een gezonder 2023’, eindigt de brief. Nel is tot toe tranen geroerd: ‘Ik heb na het overlijden van zijn moeder ook een beetje naar hem omgekeken, want als er één het ook verdient, dan is het Paul, maar ik kan op het moment niet uit de voeten’, zegt Nel wanhopig.
